Hochzeitsgedichte

Gold'ne Hochzich
geschrieben von Werner Roller

Gold`ne Hochzich hent se g`feiert,
à jeder hòt sein Gligwunsch ra-gleiert
ond älle hent des reacht schnell g`macht,
deen`s kalte Biffee hòt schau glacht.

Nò isch à jonger Kerle kommà,
hòts Brautpaar an sei Seidà gnommà.
Der muaß wohl vo dr Zeidong sei,
mit sairà bleedà Fràgòrei.

Als nägschdes send dia Kend`r kommà,
hent boide en dr Arm nei gnommà.
Dr Soh ond d’ Dochd`r hent au Kend`r
ond dià schdandàt glei dr`hentr,
sià gebàd nò zom Vortragsschluß,
em Brautpaar älle no en Kuß.

Wem`r nò moind, jetzt ischs erledicht,
nò kommt dr Pfarrer mit rà Bredicht,
doch dui hòd’r arg schnell rondrzurrt,
weil em jò au dr Magà knurrt.

Dia Redà warèt älle schee,
jetzt kommt dr Schdurm uffs kalt Biffee.
Was dò zom Essà ällès geit,
dò dean oim blos dia Brautleit lòid.

Wia se nà so zammàhockàd,
sich Erinnèrongà auselockèd,
nò frògd dr Pfarrer ganz bescheidà,
kahschd du dei Frau eigendlich nò leidà?

Denn fufzich Jòhr, isch à Generatio.
Dr Breidigamm: I mòg se nò!
Ob`r no nià denkt het i, an à Trennong,
seit`r, i be doch et domm,
mir deant ons doch et trennà,
aber hemachà hetès scho à barmòl kennà.